'Vita Nova' / Gelukkig Nieuwjaar ! een verhaal ipv kaart

Vita Nova

Achter mezelf, in het licht van de voortdenderende trein, zie ik in het donkere raam de sneeuwvlokken langs razen. De weersverwachting was niet goed. ‘na 20.00 uur wordt in het hele land hevige sneeuwval verwacht. Het verkeer zal daar veel last van ondervinden. Het KNMI waarschuwt voor slecht zicht en gladheid.’ Voor het treinverkeer betekent dat natuurlijk ook niet veel goeds.
Toch ben ik nu op weg naar Amersfoort. Voor een reünie van onze schrijfclub. We hebben elkaar, maar vooral Margriet, met de hand op het hart beloofd daar vanavond te zijn.

Tien jaar geleden woonden we allemaal in Amersfoort. Schrijven vonden we leuk, maar we gunden ons meestal de tijd niet. Er waren altijd andere prioriteiten. Zodoende kwam Jan op het idee een schrijfclub starten. Dan moesten we wel. Met veel plezier kwamen we jarenlang maandelijks bijeen. We inspireerden elkaar en werden steeds beter. Toen we aan schrijfwedstrijden gingen meedoen, won er altijd wel iemand van ons. We maakten naam.
Gerdien kreeg als eerste een contract bij een uitgever. Daarna volgde Theo met een dichtbundel en zo begon de een na de ander aan een schrijfcarrière.
Maar, zoals dat gaat, verwisselden we van baan, trouwden, verhuisden en kregen kinderen.
De laatste die, een half jaar geleden alweer, een boek publiceerde was Roel. Zijn ‘Charlatan’ werd neergesabeld in de pers. Sindsdien is het stil aan het schrijffront.

Opnieuw is het Jan die ons samenbrengt. ‘Inspiratiereünie’ stond in het onderwerp van de mail die we een maand geleden ontvingen. Alle twaalf reageerden we positief. Zelfs Margriet, die eigenlijk moeilijk weg kon omdat haar man ernstig ziek is. ‘Ik kom alleen als iedereen gaat,’ mailde ze. En dat beloofden we.
Als ik even later het met duizenden kerstlampjes versierde station uitloop, zie ik een kerstboom die een zachtwollen witte deken over heeft. De weinige mensen die het weer trotseren, lijken op scheve sneeuwpoppen. Ik loop ze blindelings achterna, richting binnenstad.

Als ik even later de pizzeria op de Hof binnenloop, zie ik onze groep meteen.
‘Ha, Jules, goed dat je er bent kerel’. Joost slaat me op de rug. Suus kust me stevig op mijn wang. Margriet streelt mijn haren, terwijl ik haar hand een extra kneepje geef. Even later heb ik iedereen gehad en zit ik tussen Theo en Marian in. Vijf minuten na mij arriveert ook Gerdien en zijn we compleet. Jan staat op.
‘Beste schrijfgenoten, het is een tijd geleden dat we bij elkaar zaten. Buiten razen wind en sneeuw, maar binnen is het heerlijk warm. Ik hoop dat we vanavond, net als vroeger, door bij elkaar te zijn onze inspiratie nieuw leven kunnen inblazen. En,’ hij kijkt Margriet aan ‘natuurlijk hopen we allemaal dat Mark er bovenop komt.’ Plechtig heffen we onze glazen en klinken met elkaar.
De rest van de avond gaat in een roes voorbij. We hebben elkaar ongelofelijk veel te vertellen. Joost leest nog een verhaal voor. Het haalt het niet bij wat hij vroeger schreef. ‘Ik weet het, het is slecht,’ zegt hij zuchtend ‘maar ik heb het tenminste geprobeerd.’
Een heerlijke pizza en een flink aantal glazen later kijk ik op mijn horloge. Het is al half elf.
‘Jongens, als ik nog een poging wil wagen om vannacht in Zwolle terecht te komen, dan moet ik nu weg.’ De anderen knikken en staan ook op.
‘Heb jij het gevoel dat deze bijeenkomst wat heeft geholpen?, fluistert Marian in mijn oor. Ik schud mijn hoofd. ‘Niet echt, nee. Maar het was het proberen waard. We hebben elkaar in ieder geval weer gezien en gesproken. En Margriet is er ook even uitgeweest.’

‘Mensen, mensen, wat een sneeuw buiten. Het gaat moeilijk worden, dat is duidelijk.’ Theo’s rode muts is al helemaal wit van de ene minuut die hij buiten heeft gestaan. ‘Kom, laten we de weergoden trotseren.’
Met onze handschoenen aan en mutsen diep over onze ogen gaan we op weg. Net als op de heenweg, kunnen we nauwelijks vooruit kijken. Daarom zie ik niet dat Joost, die vooraan loopt met Margriet, plotseling stilstaat. Ik bots keihard tegen Jan aan, die nog net niet omvalt.
‘Wat is er aan de hand?’ vraag ik.
‘Weet ik niet, een vrouw. Kijk!’
Tussen mijn wimperharen door, zie ik een prachtige bos rode krullen en verder alleen maar wit. Het lijkt wel alsof ze onzichtbaar is. Op haar haren na dan. Ze is geheel in het wit gekleed. Haar gezicht is doorschijnend bleek. Ik loop naar voren en hoor de vrouw zeggen dat ze een heel goed logement weet waar we de nacht kunnen doorbrengen.
‘Mevrouw, we zijn op weg naar het station,’ hoor ik Joost antwoorden ‘We gaan naar huis.’
‘Dat heeft geen zin. Alle treinen zijn uitgevallen vanwege het weer. Geloof me, ik ken de beste slaapplek van Amersfoort voor uw gezelschap. Volgt u me maar.’
Ze draait zich om en begint richting de Krommestraat te lopen. Joost kijkt om zich heen en weet duidelijk niet wat hij moet doen.
‘Laten we haar maar volgen’, zeg ik. Op de één of andere manier voel ik dat het goed is. ‘Ze loopt toch de kant van het station op,’ voeg ik er aan toe om hem over te halen. Ik loop wat harder, de sneeuw striemt in mijn gezicht. Even later ben ik langszij.
‘Wat doet u met dit weer nog op straat?’ vraag ik nieuwsgierig.
Ze kijkt me lachend aan
‘Ik ben wel wat gewend. Ik help nieuw leven op de wereld te zetten.’
‘Ah, u bent verloskundige,’ roep ik tegen de wind in.
‘Ja, zoiets.’ Ze wijst vooruit met haar witte, ongehandschoende, vinger.
‘U bent er nu bijna.’ De sneeuwvlokken in haar kanstanjerode haren glanzen prachtig. ‘Loop rechtuit, langs het water. Tweehonderd meter verder ligt een bed- en breakfast-boot. Daar moet u zijn.’ Ze wacht mijn antwoord niet af en loopt verder. Vrijwel meteen is ze opgenomen in de sneeuwstorm. Zelfs haar vlammende kastanjerode haren zijn niet meer te zien.
Ik kijk om. Iedereen staat te wachten
‘Kom op. Iets verderop schijnt een boot te liggen waar we terecht kunnen.’

Nog geen vijf minuten later staan we er naast. Vaag zie ik op een groen reclamebord wat zwarte letters. ‘Vita Nova?’ zeg ik hardop. De luiken zijn dicht. We kloppen aan en wachten. Het is laat en het kan maar zo zijn dat ze vol zitten. Dan gaan de luiken open en een open en vrolijk lachend gezicht kijkt ons aan.
‘Ah, daar bent u eindelijk. Komt u binnen. Het is lekker warm beneden. Wat een weer hè?’.
'Het lijkt wel alsof ze ons verwacht.’ zegt Joost in mijn oor. Ik haal mijn schouders op en volg de vrouw naar binnen. Ik wil die kou zo snel mogelijk achter me laten. Beneden trekken we onze jassen uit. Als de tussendeur open gaat, houden we onze adem in. Aan het plafond van het ruim hangen verschillende kroonluchters met brandende kaarsen. Ook aan de zijkanten en op de houten tafels branden kaarsen. Op tafel staan 12 glazen klaar.
In de glimmend roestvrijstalen keuken staat een man.
‘Goedenavond allemaal. Mijn naam is Ger en mijn vrouw heet Joke. Ga zitten. Ik heb een lekker glühwein voor u klaarstaan. Echt een drankje voor zo’n avond. Tenzij u natuurlijk liever schippersbitter heeft,’ zegt hij met een knipoog.
We staan met z’n allen nog steeds sprakeloos te kijken. Margriet is de eerste die wat zegt
‘Hoe wist u dat we zouden komen?’ vraagt ze verbaasd.
‘U heeft gereserveerd! Vorige week donderdag. De schrijfclub toch?’
We knikken en kijken elkaar aan. ‘Heeft iemand van jullie een streek uitgehaald?’ vraagt Jan.
Margriet kijkt hem aan. ‘Hoe kan dat nou? Niemand wist vorige week dat er een sneeuwstorm zou zijn.’
De vrouw van de Vita Nova kijkt mij aan.
‘Hoe bent u hier terecht gekomen?’ vraagt ze.
‘Een vrouw met prachtige rood haar heeft ons hierheen verwezen. Haar naam heeft ze niet gezegd, maar volgens mij was ze verloskundige,’ antwoord ik.
Het is even stil, dan zegt ze, ‘Ger, ik denk dat ze is er weer is.’
‘Ja schat, ze heeft ’t weer gedaan, onze Grietje.’
‘Wie is Grietje? En hoe kan ze hebben geweten dat wij hier zouden komen?’
‘Grietje, ofwel de Rode Caater leefde hier in de Middeleeuwen. Ze was een onafhankelijke vrouw en hielp mensen. Als ‘dank’ daarvoor werd ze als heks verbrand. Onze tweede boot, die hiervóór ligt, hebben we naar haar vernoemd: ‘de Roode Kaat’. Sindsdien blijft ze ons met regelmaat schrijvers sturen. Inmiddels zijn er heel wat verhalen op deze boot geboren. Maar gaat u zitten. We vertellen u het hele verhaal.’


december 2010
@Karin

Wij wensen je/jullie een heel gelukkig, inspirerend en gezond 2011 toe.
Karin & family

(Dit verhaal is geschreven nav de bijeenkomst van de schrijfkring van Bibliotheken Eemland op de Vita Nova; de leukste bed- en breakfastboot van Amersfoort en Nederland. Hun tweede boot heet De Roode Kaat. lees op hun website het 'ware' verhaal over deze 'heks' )

toch weer wel?

Net deze week gehoord dat er in Amersfoort wellicht nog wel ruimte is voor initiatieven. Dus snel updaten van plan en digitaal indienen. nog even kijken naar idee van film van Simone ipv toneel. voordeel: blijvende herinnering per school. nadeel: meer aanpassingen nodig aan plan en kost (misschien) meer?

geen toneel

In verband met terminale ziekte van mijn moeder heb ik besloten het project 'Sofie en Najib en de verborgen vulkaan' dit jaar niet uit te voeren. Mijn beslissing heeft met twee dingen te maken: ten eerste dat familie voorgaat en ten tweede dat ik van mening ben dat je kwaliteit moet leveren voor gemeenschapsgeld. Die kwaliteit kan ik nu niet garanderen en dat zou ontzettend jammer zijn want het is gewoon een erg leuk en goed plan. Het subsidiebedrag (waarvan ik nog niets had uitgegeven) gaat dus 'terug' naar de gemeente.
Ik hoop van harte dat er van uitstel geen afstel gaat komen. In ieder geval ga ik daar erg mijn best voor doen volgend jaar.

interactieve versie wel/niet

Wat ligt er meer voor de hand dan een interactieve versie van 'Het geheim van de Haspelnap' te maken?
Er zijn geluidsopnames, filmpjes, foto's, krantenartikelen, opdrachten etc. etc.
Ik heb net geleerd dat zo'n eboek met video en geluid, 'enhanced' wordt genoemd.
Ideaal voor met name moeilijk lezende kinderen. Niet voor niets was het juist bij (ouders van) deze kinderen een succes.
ik gun het ze van harte.

Ook wil ik dit eboek uitgeven zonder dat afschuwelijke DRM. Als je een boek koopt, dan is het van jou en mag je ermee doen wat je wilt. zo is het toch ook bij gedrukte boeken.

Maar het in elkaar zetten van zo'n enhanced eboek kost geld.
De vraag is nu of ik dat geld ga uitgeven zonder er zeker van te zijn dat ik (in ieder geval) de investering terug verdien. nb daar ben ik erg goed in, ten eerste om ideeële redenen, ten tweede omdat ik geen goede verkoper ben.
Ik ben benieuwd wat jullie zouden doen.

hierbij een voorbeeld (wel erg goed en professioneel!) van boek voor de ipad/ipod

NB voor alle duidelijkheid: deze vorm is van toegevoegde waarde op het gewone boek. goede lezers zou ik het gedrukte (ook erg mooie) boek aanraden. ik krijg nl nu al wel eens een reactie op de voorkant van het boek van kinderen die het hele verhaal in Amersfoort niet hebben meegemaakt. ze vinden de Sofie en Najib in het boek mooier dat die op de voorkant. ;-)

Inspiratie als medicijn tegen dip

De afgelopen twee weken ben ik samen met Jolanda basisscholen aan het bellen ivm project 'Sofie en Najib en de verborgen vulkaan'. Een aantal personen wist van niets (dat krijg je natuurlijk met zoveel mail/post/aanbiedingen/werk/leerkrachten), een aantal vindt het leuk, maar heeft geen geld, weer anderen kiezen voor wat anders en ga zo maar door. Ik snap het allemaal wel, maar het stemde me niet vrolijk.

Gelukkig hadden Jolanda en ik afgelopen vrijdag een inspirerend gesprek met Jeroen de Boer (Jebo). Al pratend met deze enthousiaste entertainer voor kinderen (die het een superleuk project vindt!) bedenk ik me dat het toch de moeite waard is om al die onbetaalde uren in te zetten voor dit project.

En toen ging ik vrijdagavond naar een avond in Tuschinsky, georganiseerd door Salem Samhoud ( &Samhoud) een man met een missie, nl. verbinding tot stand brengen en bouwen aan een betere wereld. Daarvoor zet hij de winsten van zijn bedrijf in.
Had de wereld maar meer van dit soort idealisten en minder chagrijnige / argwanende / angstige mensen (als ik zeg 'angstige mensen' bedoel ik hiermee de mensen die veilig thuiszitten in een welvarend land en toch PVV stemmen, niet de mensen die terecht bang zijn.)
Ik geloof dat ik een beetje afdwaal in deze blog, maar toch kom ik tot een punt:

Na lezen/doorbladeren en bekijken van boeken en filmpjes die we die avond meekregen, weet ik weer waarom ik dit alles doe: om kinderen te laten zien dat lezen mooi is & dat woorden invloed kunnen hebben. In negatieve, maar ook in positieve zin.
Vorig jaar hebben we met 'het geheim van de Haspelnap' en alles daaromheen samen veel bereikt: meer dan ik ooit had gedacht: Daarvoor heb ik de allereerste ingrediënten aangereikt. Vervolgens zijn medewerkers, collega's, scholen, leerkrachten en ouders daarmee enthousiast aan de slag gegaan. Het resultaat was ernaar: duizenden kinderen hebben meegedaan en juist de kinderen die normaal niet zoveel lazen, zijn over de streep gehaald.

Ook in het nieuwe project 'Sofie en Najib en de verborgen vulkaan' hoop ik dat we daaraan weer samen kunnen werken: kinderen het gevoel geven dat zij invloed hebben, dat woorden belangrijk zijn én hoe je die kunt gebruiken. Ik ga mijn best doen om de boodschap van verbinding die Salem uitdraagt met zijn blauwe bal, in te passen in dit mooie project.

Oh ja, en dan was er natuurlijk die prachtige vondst op internet. een lief babydraakje. toch?

Sofie en Najib en de verborgen vulkaan

Zo, de tekst voor de flyer naar de basisscholen en BSO's is af. Nog even def. akkoord afwachten van SidK. Online opgeven zou ook via hun kunnen gaan, anders via www.debeep.nl Is voor mij gemakkelijker omdat ik dat zelf kan doen, maar in samenwerkingsverband wat ingewikkelder. Bieb doet wel mee, maar extra subsidieaanvragen gaan via SidK.

hieronder de tekst:

Sofie en Najib en de verborgen vulkaan’ is een, los te ziene, voortzetting van het boek 'het geheim van de haspelnap'; het succesvolle leesbevorderingsproject in het kader van Amersfoort750 dat meerdere disciplines en een grote mate van interactiviteit kende.
Opnieuw krijgen kinderen de mogelijkheid om invloed uit te oefenen op-, onderdeel uit te maken van een verhaal. Dit keer in de vorm van een toneelvoorstelling.

De middelen die daarvoor worden gebruikt zijn:
1. workshops schrijven
2. een wedstrijd
3. een theatervoorstelling.

Als voorbereiding op de workshops creatief schrijven, krijgt u het boek ‘Het geheim van de Haspelnap; het hele verhaal’. Hierin staat het voorafgaande complete verhaal; het kleine boekje + zeven extra hoofdstukken.
In de workshops wordt in het kort het vervolgverhaal van de toneelvoorstelling geschetst. Hierin is expres een stukje ‘open’ gelaten. Na een aantal tips over creatief schrijven, mogen de kinderen vervolgens zelf een stukje van de theatervoorstelling invullen. Het plezier in het schrijven en samenwerking staat hierbij centraal.
De acteurs spelen de voorstelling een aantal keren in het theater en kiezen per voorstelling het beste verhaal. Dit is van tevoren niet bekend en maakt het dus spannend. In de voorstelling zijn een paar liedjes opgenomen. Als extra item mogen er per voorstelling ook een paar kinderen als figuranten (Vuurlandse kinderen) meespelen.

Wanneer: workshops eind oktober, voorstellingen begin november

Voor wie: leeftijd 8-10 jaar - groep 5/6

Wat krijgt u:
- boek
- workshop schrijven (1,5 uur, evt. te spreiden over twee groepen)
- bezoek aan theater door deelnemers workshop en andere kinderen school/BSO tot een max. van 150. (Voorstelling geschikt kinderen 6 t/m 10 jaar. Aan te passen voor speciale scholen)

Wat kost het : 350 euro
óf: 4,00 per kind voor de workshop, 1,50 per kind voor bezoek aan toneelvoorstelling. Let op: hierbij geldt een minimum bedrag van 125 euro per deelnemende instelling.

Waar is het: de workshops vinden plaats op school/BSO, de voorstellingen in theater de Lieve Vrouw en theater van ICOON in Vathorst

Organisatie:
Scholen in de Kunst, Bibliotheken Eemland en Uitgeverij Bekenstein/Karin Horst
Mogelijk gemaakt door de gemeente Amersfoort


In ‘Het geheim van de Haspelnap’ wordt een drakenei geschonken aan Wouter van Amersfoort. Iemand die de tranen van de jonge draak, vergoten bij volle maan, toegediend krijgt, doet korte tijd alles wat hem/haar gezegd wordt. Een nieuwe ‘Amersfoortse legende’.

Verhaal ‘Sofie en Najib en de verborgen vulkaan’ in grote lijnen
Dragana, de draak die 750 jaar gevangen zat in Amersfoort en bevrijd is door Sofie en Najib, zit nu in Vuurland. Daar heeft ze inmiddels een vriendje en ze heeft een ei gelegd. Sofie en Najib worden door drakoloog Sir Edward uitgenodigd om naar Vuurland te komen. Govert, de slechterik in het boek, komt hier achter en ziet zijn kans schoon om weer een draak te bezitten die hem opnieuw macht geeft. Dan volgt een spannend verhaal waarbij het Govert in eerste instantie lukt om het babydraakje te ontvoeren. Sofie en Najib bevrijden het draakje, mbv Vuurlandse kinderen en een slimme truc (opnieuw met drakentranen) en brengen het terug bij Dragana.

NB de eerste tranen van een drakenbaby hebben volgens een ‘Vuurlandse legende’ een nóg uniekere werking. Wie deze tranen toegediend krijgt, heeft nooit meer slechte gedachten en kiest alleen nog maar voor het goede.


Belangstelling?
Er is plaats voor minimaal 10 - maximaal 25 scholen/BSO’s (minimaal 1500, maximaal 3750 kinderen) om deel te nemen aan dit project.
Heeft u interesse? Geef dit dan zo snel mogelijk door via k.horst@bibliothekeneemland.nl. Inschrijven gebeurt op basis van binnenkomst.

Uiterste inschrijfdatum: 15 juni 2010
Na de zomervakantie krijgt u zo snel mogelijk bericht.

eerste subsidie voor toneelvervolg Sofie en Najib

Ik had het dan wel ingestuurd, maar geheel onverwachts (het zijn moeilijke tijden als je geld wilt) heb ik toch subsidie gekregen voor een plan betreffende een toneelvervolg op 'Het geheim van de Haspelnap'.
titel: 'Sofie en Najib en de verborgen vulkaan'.

Er moet nog veel ingevuld worden, maar leuk en interactief wordt het in ieder geval. de bedoeling is dat kinderen zelf gaan mee-schrijven. De basis wordt door ons geschreven. daarna volgen workshops schrijven op school. Na tips enz. wordt ze gevraagd een klein stuk van het toneelstuk zelf te verzinnen en op te schrijven. Het beste idee wordt daarna door acteurs opgenomen en gespeeld.

Basis-idee was spelen op scholen. maar dat hebben we ivm het geld veranderd in aantal dagen in twee verschillende theaterzalen.
wordt vervolgd.

recensie Rixt (11 jaar Lelystad) over 'het geheim van de Haspelnap'

Werkzaam de bieb en veel mooie pr gehad(vooral lokale, maar ook in het landelijke bibliotheekblad)voor alles rondom 'Het geheim van de Haspelnap'. Natuurlijk hoop je dan dat je een goede slag kunt slaan in de bibliotheekwereld wat betreft verkoop. Maar dan komt er een recensie van de NBD waar je niet blij van wordt (voor mensen die niet in de bibliotheekwereld werken: NBD = de Nederlandse Bibliotheek Dienst, die alle aangeboden boeken laat recenseren, waarna bibliotheken op basis hiervan gaan aanschaffen...of niet).
In mijn geval stond er een 'killing' laatste zin in, tenminste wat betreft de verkoop betreft:
'Leuk verhaal, voor wie in Amersfoort woont of voor wie op een originele manier kennis wil maken met de stad'.
Nou, dan weet je het wel: een bibliotheek in bv Oude Pekela gaat dat niet kopen. (Score 17 bestellingen uit heel Nederland)
Uiteraard was ik het daar niet mee eens. Zoek maar eens in de jeugdcatalogus op een plaatsnaam: je vindt legio leesboeken over Amsterdam, Utrecht, Londen etc. etc.
maar goed,ik dacht 'laat ik het zo her en der eens checken', want geheel onbevooroordeeld ben ik natuurlijk niet.
Via Twitter heb ik toen een oproep gedaan voor jeugdige recensenten (níet uit Amersfoort, want daar zijn alle kinderen fan)
daarop kwam al snel wat reacties binnen, waaronder die van Rixt uit Lelystad.

Uiteraard heb ik in bijgaande brief niets over bovenstaande gezegd. Ze kreeg het boek met de vraag om er een recensie over te schrijven. Toen ik haar recensie kreeg ,waarin niets stond over dat het wel erg over Amersfoort ging oid, heb ik haar pas de vraag gesteld
'er zijn mensen die zeggen dat het boek alleen leuk is voor kinderen in Amersfoort, wat vind jij daar van?'

zie hieronder haar recensie en reactie op mijn vraag.

Beste Karin,

Het spijt me dat ik nog niet op Uw andere mailtje heb gereageerd.
Ik heb het boek al wel een poosje uit, maar wilde er even over nadenken. En ik had een hele drukke periode. (maar dat had ik eigenlijk best wel kunnen vertellen, sorry daarvoor!)

Inhoud: het boek gaat over een jongen en een meisje: Najib en Sofie. ZIj wonen in Amersfoort. Hun stad bestaat 750 jaar. De hele klas maakt apart een spreekbeurt over een plaats in Amersfoort. Je mag de spreekbeurt samen doen.

Najib weet niemand, en Sofie weet niemand. Dus gaan ze samen. Zij kiezen de dieventoren. Ze denken dat ze gewoon naar de bieb gaan om informatie te krijgen. Maar dat loopt een beetje anders dan verwacht. Ze vinden een tekst. Door die tekst vinden ze een haspelsnap. En begint het avontuur.
Door die haspelsnap kunnen ze met een draak praten. Ze gaan de draak helpen met ontsnappen, want de draak (Dragana) voelt zich ongellukig en wil naar zijn geboorteplaats: Vuurland. Ook dat loopt anders dan gepland. Maar gellukig helpt de opa van Sofie de kinderen.

Goede dingen over verhaal: Ik vond het verhaal heel grappig en leuk bedacht. De plaatjes in het boek vond ik ook erg mooi. Ik vond het ook leuk dat Sofie en Najib samen gaan. Want meestal gaat een kind een spreekbeurt maken met een ander kind die je goed kent. Maar Sofie en Najib kennen elkaar eigenlijk niet goed. Ik vind het ook een heel leuk idee dat je met de haspelsnap met Dragana kan praten.
Wat ik ook goed vind is dat het boek je meesleept (vind ik). Ik had echt het gevoel dat ik erbij was. Ik dacht ook heel vaak: is dit echt gebeurd...? En liever wilde ik het boek ook niet wegleggen. Ik vond het ook leuk dat er in het begin van het boek de personen stonden die er in voorkwamen.

Minpuntjes: Ik vond de Najib en Sofie op de voorkant niet echt kloppen. Ze zien er heel veel anders uit dan Najib en Sofie in het boek. In het boek zijn ze wat mooier. (sorry)

Heel veel plezier en succes als U nog meer boeken gaat schrijven.

Groetjes van,
Rixt

Antwoorden:
1. Welnee! Wat maakt dat nou uit. Ik vind het juist grappig dat het in een andere plaats afspeelt. Ik vind dat het voor alle leerlingen uit het land is. Mij maakt het helemaal niks uit dat het in Amersfoort afspeelt.

bekijken boek & bestellen kan op webwinkel Bekenstein
bijbehorende website met foto's, filmpjes en nog veel meer: www.haspelnap.nl

artikel op website Leesgoed over Haspelnap

Het tijdschrift 'Leesgoed' (een uitgave van Biblion over boeken, films en meer) heeft ook een website ( http://www.leesgoedplus.nl/leesgoed/ ) en daarop staat in no2 van 2010 een artikel van mijn hand. titel: 'hoe een haspelnap kinderen tot lezen bracht'. Helaas moet je lid zijn om het te kunnen lezen. vandaar dat ik het nu ook maar hier plaats.

Hoe een Haspelnap kinderen tot lezen bracht

Geïnspireerd door een mini-boekje in een luciferdoosje (kinderboekenweekgeschenk) en een Franse theatergroep, diende Karin Horst een aantal jaren geleden een plan in bij de gemeente Amersfoort. Zij wilde door middel van een verhaal en ‘live’ gebeurtenissen in de stad, onderlinge binding tot stand brengen en kinderen leesplezier en een onvergetelijke herinnering bezorgen.
In het kader van het 750-jarige bestaan van de stad en op basis van door inwoners uitgebrachte stemmen, kreeg ze in 2008 25.000 euro om haar plan uit te voeren. Het miniboekje ‘Het geheim van de Haspelnap’ werd eind april 2009 gratis aan meer dan 9000 schoolkinderen in de groepen 4,5 en 6 uitgedeeld. Weer een jaar verder is de Haspelnap in het museum bijgezet en is zeker dat een aantal kinderen zich het verhaal van Sofie, Najib en de draak Dragana, over 50 jaar nog levendig zal herinneren.

Samenwerking!!
De twee belangrijkste succesfactoren in het project zijn samenwerking en enthousiasme. Omdat bijna alle expertise uit de eigen stad kwam, was er een enorme betrokkenheid. Op vrijwillige basis is geschreven, getekend, gefilmd en geacteerd. Belangrijke samenwerkingspartner was de bibliotheek. Zij sloot aan met een speciaal gemaakte tentoonstelling over draken, liet een projectpagina op haar website maken en bedacht opdrachten voor een wedstrijd. Een andere belangrijke factor was de medewerking van de media. In een huis-aan-huiskrant werd wekelijks een stukje geschreven naar aanleiding van geplande gebeurtenissen of sporen in de stad. Ook de plaatselijke televisie maakte regelmatig reportages.

Start met herkenning en verbeelding
Na verschillende brainstormsessies met een aantal creatieve geesten, was de grote lijn van het verhaal duidelijk. De schrijfsters gingen aan de slag en werkten het verhaal en de details verder uit. De combinatie van een aansprekend beest als een draak en herkenbare plekken in de eigen stad, zorgde ervoor dat kinderen snel geboeid waren. Door in het boek gebruik te maken van kennis over op stapel staande gebeurtenissen, werd de suggestie van een ‘live’ verhaal extra versterkt. Ook werd ‘nieuws’ gecreëerd door geheimzinnige zaken (geluid uit de fontein) en sporen in de stad (drakendrollen voor het stadhuis).

Interactie en multimediaal
Het mini-boekje bevatte een open einde; de draak die 750 jaar gevangen had gezeten in de stad, was weliswaar bevrijd door de hoofdpersonen, maar kon nog niet wegvliegen. Amersfoortse kinderen moesten helpen om de sleutel tot haar (lang geleden verwijderde) slagpennen te vinden. In samenwerking met de bibliotheek werd een wedstrijd georganiseerd met opdrachten die aansloten aan bij het verhaal of de geschiedenis van de stad. De school(kinderen) met de meeste wedstrijdpunten, konden een rol in de laatste hoofdstukken van het verhaal winnen; iets wat zeer tot de verbeelding sprak.
Van de fragmenten uit het boek bij belangrijke monumenten, werden filmpjes gemaakt die op youtube werden gezet. Studenten zetten vervolgens een speurtocht uit, die langs dezelfde gebouwen voerde en een drakoloog gaf een speciale cursus drakensporen zoeken.

Resultaten
De hoofdprijs is gewonnen door groep 8 van een speciale school in een achterstandswijk. Hoewel de doelgroep eigenlijk jonger was, mochten speciale scholen zelf beslissen aan welke groep(en) ze het boekje uitdeelden. Ook bij de individuele deelnemers aan de wedstrijd is de ‘winst’ gegaan naar kinderen die niet écht goed konden lezen. Belangrijke factor hierachter was het enthousiasme van leerkrachten en ouders, maar ook de herkenning en het live-optreden van de hoofdpersonen op hyves, youtube en de plaatselijke televisie, droegen hieraan bij. In de stad vonden vele zaken plaats naar aanleiding van het verhaal zoals: kinderfeestjes met drakentranen, kinderen die het verhaal op straat naspeelden of natekenden, scholen die op hun jaarlijkse slotdag het boek centraal stelden of een tentoonstelling over de stad maakten nav het boek. Een domeinnaam was al bijna vastgelegd als fansite voor Dragana. En op de slothappening, nota bene tweede Pinksterdag, waren een paar honderd kinderen met hun ouders getuige van het feit dat Dragana weer kon vliegen.

Vervolg
‘Het geheim van de haspelnap; het héle verhaal’, met zeven extra hoofdstukken en opname van de winnende school(kinderen) is inmiddels voltooid door de drie schrijfsters en in groot formaat uitgegeven; een verhaal dat ook met veel plezier gelezen wordt door kinderen in de rest van Nederland. ‘Sofie en Najib’ worden nog steeds door de bibliotheek als leesbevorderende personen ingezet door middel van het schrijven van een blog op www.debeep.nl (en hyvespagina) en door ze als trekker te vragen bij activiteiten zoals de Kinderjury, een speurtocht of een opening. Inmiddels zijn er plannen voor een toneelvervolg op het boek. Ook daar zal participatie een grote rol spelen.

Conclusie
Met enthousiasme, samenwerking, betrokkenheid en multimediale inzet is een stad met een mooi verhaal te verrijken en blijken, met name ook onrustige en minder leesvaardige, kinderen geboeid te raken door een boek.

Haspelnapboek in ruil voor je mening

Het boek 'Het geheim van de Haspelnap' gaat over een draak die al 750 jaar zit en over Sofie en Najib die hun best doen om haar te bevrijden.
Ik ben op zoek naar 12 kinderen tussen de 8 en 11 jaar die het boek willen lezen in ruil voor een recensie. (nb géén Amersfoortse kinderen, want die kennen het al)

Belangstelling? Stuur een email naar : karinhorst@hotmail.com. Vertel daarin waar je woont en waarom je graag leest. Misschien word jij dan wel uitgekozen en krijg je het boek gratis thuis gestuurd.

Nieuwsgierig? Je kunt ook kijken op www.haspelnap.nl of op najibensofie.hyves.nl

Haspelnap in museum. zie www.haspelnap.nl

Zo, Tomas heeft de oude site aangepast en op de homepage staan nu foto's, filmpjes etc. Ook de namen van de kinderen die lid zijn van het Gilde van de Haspelnap (tenminste tot nu toe). Naam: www.haspelnap.nl
Superhandig is dat ik via Capzles zelf dingen kan wijzigen. Het laatste nieuws staat dus nu altijd op de homepage.

Het laatste nieuws is dat de échte Haspelnap nu in het museum staat. een artikel erover is hier te vinden.
Kinderen van juf Maartje, van basisschool de Kubus, waren erbij mét hun supermooie en supergrote Dragana van papier-mache.